De wijk Alfama, gelegen op de hoogste heuvel van Lissabon, bruist van het gevoel van vervlogen tijden en is het echt emblematische deel van de stad. Grotendeels gespaard gebleven tijdens de aardbeving van 1755, is het nog steeds een doolhof van smalle straatjes en steile trappen, slecht verlichte tavernes, met bloemen beladen ijzeren balkons en piepkleine pleintjes. Vrijwel zeker is de beste manier om de wonderen van deze wijk te zien, behalve natuurlijk te voet, de ouderwetse tram 28 te nemen die zich een weg baant door de oude straten en heuvels, door krappe bochten rammelt en woedend zoemt naar geparkeerde auto's op zijn pad.De lay-out en naam komen van de Moren voor wie smalle, verwarrend gerangschikte straten zowel een verdediging als bescherming tegen de hitte van de zon vertegenwoordigden. Een gemeenschaps- en dorpsgevoel gedijt hier nog steeds, hoewel de huren door de jaren heen zijn bevroren en veel gebouwen enigszins in verval zijn geraakt, wat een recente golf van investeringen in het gebied veroorzaakt.
Interessant is dat het ook de thuisbasis is van een groot aantal schitterende kerken waarvan de immense, prachtige structuren beschermend uittorenen boven de schots en scheve clusters van eenvoudige huizen met pannendaken. Alfama, van oudsher de inspiratiebron van veel kunstenaars van pen, verf en film, heeft ook de achtergrondafbeeldingen geleverd voor menig nostalgisch fadolied, en er worden concerten gehouden in verschillende etablissementen, hoewel niet zoveel als in Bairro Alto op de tegenoverliggende heuvel.
Gezien de hoge ligging is een van de terugkerende attracties van Alfama de vele uitzichten die men hier kan vinden. De glorieuze rode hangbrug en daken van talloze andere districten, de majestueuze Baixa-pleinen en de ultramoderne wolkenkrabbers van de bovenstad zijn allemaal zichtbaar vanuit verschillende miradouros (gezichtspunten), om nog maar te zwijgen van de mogelijkheid die ze bieden om na te denken over de tijdloze charme van Alfama zelf . Op een heldere dag kunt u over de riviermonding de heuvels van Arábida zien liggen.
De meest populaire uitkijkpunten zijn die van Santa Luzia, waar betegelde muurschilderingen een pre-aardbeving Praca do Comercio en de christelijke belegering van het Castelo de São Jorge in 1147 tonen, en het nabijgelegen Miradouro das Portas do Sol, waar u kunt genieten van een kopje koffie op de esplanade en bezoek het Museum voor Decoratieve Kunst.
Alfama wordt bekroond door het indrukwekkende kasteel van Sao Jorge en de originele gebouwen van de hoofdstad. Inderdaad, de São Vicente de Fora-kerk, gebouwd in 1582, dankt zijn naam aan het feit dat hij buiten de stadsmuren (fora betekent buiten) ligt, hoewel hij iets lager op de heuvel ligt. Dit fort dateert van vóór de Romeinen en kende ook Visigotische en Moorse bezetting voordat het in 1147 werd veroverd door de Portugese koning Alfonso Henriques.
St George, de Engelse patroonheilige, geeft de oorsprong van de naam van het kasteel, die voortkomt uit een 14e-eeuws pact tussen de twee lang bestaande bondgenoten. De vredige tuinen en wandelpaden (sommige langs de top van de wallen) bieden een prachtig uitzicht op de stad en de rivier, en een mozaïekkaart helpt bezoekers oriëntatiepunten te lokaliseren.
Halverwege de heuvel richting de Baixa ligt de kathedraal van Lissabon, de Sé, waar een formidabele en ietwat onheilspellende façade kerkelijke schoonheid verbergt. De populaire heilige van Lissabon, Sint-Antonius, werd hier blijkbaar gedoopt en de doopvont uit de 12e eeuw staat er nog steeds, evenals een indrukwekkende gotische kapel uit de 14e eeuw. Overblijfselen van de patroonheilige van de stad, Sint-Vincentius, werden hier bewaard, maar gingen verloren tijdens de aardbeving van 1755, die de kathedraal behoorlijk zwaar beschadigde. Het romaanse klooster, de sacristie met diverse schatten en verschillende voorbeelden van decoratief metselwerk zijn allemaal een bezoek waard. Naar verluidt werd in de 14e eeuw een bisschop uit een van de Twin Towers gegooid door een woedende menigte die zijn Spaanse afkomst afkeurde.
Misschien esthetisch opvallender is de kerk en het klooster van São Vicente de Fora, gelegen aan de Graça-kant van Alfama. Na verwoestende schade tijdens de aardbeving werd het klooster herbouwd en gedeeltelijk getransformeerd tot de laatste rustplaats van alle Portugese koningen vanaf de 17e eeuw tot het overlijden van het koningshuis in 1910. Dit pantheon bevat ook de stoffelijke resten van Catharina van Bragança, Portugese echtgenote van Engelse koning Karel II. Het dakterras biedt nog meer spectaculaire uitzichten en vooral de overvloedige betegelde friezen die het interieur sieren zijn illuster.
In de buurt zijn belangrijkere graven, deze keer van prominente Portugese figuren en helden, elegant gelegen in het Nationale Pantheon; de Igreja Santa Engracia. Dit glanzend witte gebouw werd uiteindelijk ingehuldigd in 1966 na eeuwen van wederopbouw en is gebouwd in de vorm van een Grieks kruis en bekroond met een koepel met een uitzicht van 360 graden over Lisboa. Onder degenen die hier zijn begraven zijn de Fado-diva, Amalia Rodrigues, voormalige presidenten en verschillende schrijvers en dichters.
Het gebied buiten de kerk herbergt de vlooienmarkt van de stad, de Feira da Ladra ('diefmarkt'), elke dinsdag en zaterdag.
